Kleintje Cultuur – Nanny ter Wiel
“Ik ben in korte tijd gehecht geraakt aan alle lieve mensen bij Galerie Paterswolde”
PATERSWOLDE/LOPPERSUM – Normaliter komen we voor de rubriek Kleintje Cultuur bij de mensen thuis. In de huidige tijd is dat echter niet vanzelfsprekend. Met het coronavirus op de loer nemen wij geen risico en zitten we niet bij de mensen thuis op de bank, maar op de redactie en hebben we geen face-to-face gesprek, maar een telefoongesprek. Het is helaas niet anders. Beeldend kunstenaar, zangeres en zangpedagoge Nanny ter Wiel uit Loppersum verwoordt de situatie treffend: “Het is verschrikkelijk, maar het is een schuitje waarop we allemaal mee moeten varen. Ik verveel me geen seconde hoor. Ik zit de hele dag al te schilderen!” Sinds vorig jaar is ze als teamlid van het kunstenaarscollectief verbonden aan Galerie Paterswolde.
Het lijkt de beste remedie. Indien mogelijk vooral de dingen doen waar jezelf blij van wordt. Als kind begint de liefde voor tekenen en kleuren al bij Ter Wiel: “Als kind hield ik van tekenen en op de meisjes hbs kreeg ik veel artistiek gerichte vakken en veel talen. Dat paste perfect bij mij.” De beeldend kunstenaar geeft aan dat ook de docent haar destijds erg aanmoedigde: “Hij vond dat ik er samen met nog iemand wel aanleg voor had. Daarom moedigde de docent ons ook aan om vooral door te gaan. Dat gaf natuurlijk een extra stimulans.” Het eerste tubetje olieverf koopt ze op achttienjarige leeftijd met haar zakgeld. Iets wat haar ouders niet zo konden waarderen: “Zij vonden dat ik wel iets nuttiger met mijn vrije tijd kon doen.”
Ze schildert realistisch, maar vindt het moeilijk uit te leggen hoe ze haar werk moet omschrijven. “Dat is lastig, want het omvat zoveel meer dan wat ik eigenlijk in eerste instantie met mijn werk bedoel”, vertelt Ter Wiel. Sinds juli heeft ze haar plek gevonden, Galerie Paterswolde. Een oproep doet haar besluiten een brief te schrijven. “Ik had al een aantal keren meegedaan met de expositie ‘Visitekaartjes’ en kende al een paar mensen die bij de Galerie betrokken waren. Uiteindelijk werd ik gekozen en ik ben ontzettend blij dat ik deze kans heb gekregen. Mijn collega’s zijn net zo kunstminded als ik. Ze houden van schilderen. We proberen gezamenlijk de kunst in de regio te promoten en de galerie draaiende te houden”, laat ze weten.
Het grote voordeel is volgens de zangpedagoge dat ze nu vaker onder de mensen is. Dat geeft een ruimer inzicht: “Anders zit je ook maar thuis. Nu wordt dat ritme onderbroken en krijg ik inspiratie en wordt mijn zicht verbreed.” Als men op de website van Ter Wiel kijkt, vindt men ontzettend veel krantberichten uit Duitsland. “Wat ik met Duitsland heb? Ik heb jarenlang als zangdocent gewerkt aan de Musikschule in Emden. Ik probeerde gedurende mijn werkzame leven altijd de muziek met mijn schilderbehoefte te combineren. De inspiratie werkt daarmee beide kanten op”, legt ze uit. In 2010 neemt ze afscheid van haar werk, maar tot 2016 gaat ze nog door met het jongerenkoor dat ze zelf heeft opgezet ‘Jong Vocaal Groningen’. Als ook daar een opvolger voor is gevonden in de persoon van Merlijn Wackers, stort ze zich fulltime op het schilderen. Hetgeen dat naast muziek toch een groot plekje in Ter Wiels hart heeft. Ze geeft tot slot aan iedereen een bezoekje aan Galerie Paterswolde, achterin Villa Kakelbont, aan te raden: “Het is een gezellige galerie waar je op een laagdrempelige manier en zonder schroom naar binnen stapt om naar kunst te kijken.”
