Mister, mister, Gharley, Gharley!
PATERSWOLDE – Eigenlijk komt hij uit het onderwijs, de oudste Harley-specialist van Noord-Nederland. Maar hij heeft zijn hart in 1973 definitief verloren aan Harley Davidson. In dat jaar koopt hij zijn eerste Harley. Een omgebouwde militaire motorfiets uit 1942. Eppie Nijboer (1953) restaureert de motorfiets zelf. Hij haalt overal onderdelen vandaan. Van Indonesië tot Griekenland. Vooral in het laatstgenoemde land heeft Nijboer veel handel gedreven. Hij heeft er zelfs ooit 24 oude leger-Harleys aangekocht. In Nederland gereviseerd en weer doorverkocht. In die tijd reist hij jaarlijks naar Griekenland. ‘De Amerikaanse leger verkocht zijn oude Harley’s aan de Griekse overheid. Daarom zijn ze nu daar overal te vinden,’ vertelt Nijboer enthousiast. ‘Zelfs in hoog in de bergen werd ik herkend. Ook daar stonden de motoren in schuren en bij oude garages. Dan werd ik geroepen: ‘Mister, mister, Gharley, Gharley!’ Zwaar beladen met onderdelen, accessoires en twee kinderen op de achterbank reed hij dan terug naar Nederland.
De ‘garage’ in Paterswolde is op het eerste gezicht meer een museum of een bedevaartsoord voor de Harley Davidson liefhebber. Alles ademt het motormerk uit 1903. Kleding, tanken, wielen, badges, kerstborden. Van alles. Vooral hebbedingetjes voor de verzamelaar. Nijboer: ‘Nee, alles wat in deze kasten staat, is niet te koop.’ Het is tekenend voor de liefhebber. Bijna niets in de winkel heeft een prijs. Ook de vijf motorfietsen die er staan, zijn ‘niet echt’ te koop. Een verkoopt hij voor een weduwe en een ander is een gereviseerde legermotor. Ook uit 1942. Nijboer: ‘Ik ben geen dealer, geen handelaar. Ik bemiddel meer. Ik help met koop en verkoop. Een soort makelaar in Harley Davidsons.’
Achter de shop en showroom, annex museum en altaar staat de werkplaats. Daar wordt het eigenlijke geld verdiend. Hij reviseert en onderhoudt de motoren. Meestal komen de motoren uit de drie noordelijke provincies, maar ook uit Noord-Duitsland. Echter met het restaureren gaat Nijboer stoppen. Dat kost teveel tijd. Daar is zijn huidige agenda te vol voor. Er staat in de hoek zelfs nog een motorfiets die hij 25 jaar geleden uit elkaar heeft gehaald. ‘Uit elkaar gehaald voor restauratie, maar nooit meer aan toegekomen.’
In 1987 is Nijboer begonnen in de stad Groningen. Eerst in zijn eigen garage, maar dat loopt uit de hand. Al gauw vindt hij een bedrijfspand in Helpman. Overdag werkt hij op een mytylschool, een school voor kinderen met een handicap, en ’s avonds in zijn shop. Want dat is de juiste benaming voor iets dergelijks. Een shop. Voor onderhoud en accessoires, want daar zijn zij bij Harley Davidson gek op. Je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt door de fabrikant gemaakt. Van rompertjes voor baby’s tot servies. Ook in Helpman groeit HD shop The Oldtimer uit zijn jasje. Zijn vrouw vindt een mooie plek. De huidige standplaats in Paterswolde. Nijboer herinnert zich: ‘Maar zo zag het er niet uit hoor. Het was een oude zooi. Ik werd op school gebeld, dat mijn schuur aan het instorten was. Dat kwam mooi uit. Ik heb er direct een nieuwe schuur opgezet. En vervolgens uitbouw na uitbouw uitgevoerd.’
Sinds het jaar 2000 is hij noodgedwongen gestopt met werken in het onderwijs. Een verschil van inzicht ligt daar aan ten grondslag. Nijboer is er één van de oude stempel. Niet lullen, maar poetsen. Ook in de handel is hij recht door zee en goudeerlijk. Hij hekelt de gladde importeurs die afgekeurde Harley’s uit de Verenigde Staten halen. Om deze vervolgens een beetje te reviseren en weer door te verkopen op de Europese markt. Ook klanten kunnen rekenen op zijn ongebreidelde mening. Wanneer een motorfiets niet goed onderhouden wordt, dan hoort de klant dat ook. Nijboer blijft een meester.
De naam van de shop is onlangs gewijzigd in ‘American V-Twin shop’. Nijboer:’ Vooral om een grotere markt te kunnen bedienen. De huidige naam dekt meer de lading van wat ik doe.’ Dan lacht hij smalend: ‘Laatst werd ik gebeld door een of andere advocatenbureau. Gespecialiseerd in merkenrecht ofzo. Ik moest even een bedrag overmaken om de naam HD te blijven gebruiken. De advocaat in kwestie zei dat hij opdracht had uit Amerika. Ik zei dat ik het hoofdkantoor zelf wel even zou bellen. Wat een onzin zeg!’
Nijboer gaat het, naar eigen zeggen, wat rustiger aan doen. Zo gezegd geen restauratie meer, alleen onderhoud. Nijboer: ‘Als ik dood ga, wil ik met mijn shop en al in de grond zakken. Dan heb ik alles om mij heen.’ De enige restauratie die hij nog doet is een motorfiets voor zijn dochters. Nijboer: ‘Ik rijd zelf op zondag, laatst met mijn dochters. Dan zie ik de twee meiden voor mij rijden, dat is toch het mooiste wat er is.’
