Thijmen Blokzijl bracht Lukkien van zijn geloof
Het stapje van Thijmen Blokzijl in de eerste helft. Het middenveld was uit positie en de bal werd diep gegeven op Hilterman. Het was de blonde verdediger die met een klein stapje voorwaarts de Willem II spits buitenspel zette. Dat moment was de belichaming van de ontwikkeling die de verdediger zelf doormaakt en ook dat van het team.
FC Groningen leverde in Tilburg een prima prestatie in tegenstelling tot scheidsrechter Diepering die blijkbaar het meeste last van de druk had. De eerste helft waren de mannen van Lukkien heer en meester en voetbalden de druk zoals gewoonlijk weer van zich af, zij het dat er voorzichtiger werd opgebouwd dan de laatste weken. Hoewel Duarte vanzelfsprekend kort werd gezet door de Tilburgers kwam hij toch regelmatig vrij, maar durfde de Groningen-defensie hem niet altijd aan te spelen. Bang voor balverlies. De verwachtingen waren hoog gespannen en FC Groningen werd eigenlijk geacht hier wel even te winnen. Willem II is gewoon de koploper en ze zijn dit niet voor niets. Een gelijkspel uit bij de nummer één onder deze druk en in de sfeervolle ambiance is een resultaat waar je mee thuis kunt komen.
Groningen maakte de thuisploeg bang. Daar waar je zou verwachten dat de nummer één ook zou spelen als zodanig waren die rollen omgedraaid. Af en toe zag het er bij de Brabanders zelfs paniekerig uit. De rust zonder tegengoals halen was een hele opluchting voor de Tilburgers. Ook dat zegt over veel de huidige status van de selectie. Spelers zijn ten opzichte van het begin van dit seizoen beter geworden en zijn in staat de nummer één in eigen huis met de rug tegen de muur te zetten. Blokzijl speelt daarin de hoofdrol. Zijn zelfvertrouwen zal een dreun hebben gehad door zijn rol als bankzitter eerder dit jaar. Maar de vorig seizoen door de aanhang en media bejubelde verdediger heeft zich sterker terug geknokt. Zowel speler als coach verdienen hiervoor waardering.
De ontwikkeling van Valente werd pas echt duidelijk na zijn vertrek door een blessure. Zeker, Schreuders scoorde vanaf zijn positie, maar de samenwerking met andere spelers zoals ze dat daar gewend zijn, viel weg. Valente speelde niet zijn beste wedstrijd, maar houdt altijd twee mensen bezig. Is balvast, heeft een actie en is creatief met een enorm inzicht. Zijn wegvallen was een gemis voor de ploeg dat de tweede helft veel minder in zijn spel kwam. Mede daardoor. Als ook doordat Willem II wat anders speelde. Met meer lef, meer inschuivende spelers van achteruit en in een hoger tempo. De ploeg van Lukkien werd teruggedrongen, maar niet van haar stuk gebracht. Jurjus is de beste doelman van de KKD, maar had zijn ploeg op de been kunnen houden door het verwoestende schot in de korte hoek te pareren. Nee, het was geen blunder. Het was een prachtige goal, maar voor een doelman met zijn kwaliteiten had hij deze bal kunnen en moeten pakken. Het is hem vergeven en het doelpunt had om een andere reden nooit mogen vallen. De scheidsrechter gaf niet Groningen, maar Willem II een vrije trap. Eén van de vele onbegrijpelijke beslissingen. Natuurlijk stond ook Peersman daarna niet op te letten, maar zulke missers in zo’n cruciaal duel kunnen dus beslissend zijn en een enorme impact hebben.
Over de veerkracht van zijn elftal hoeft de trainer zich geen zorgen te maken. Na zes minuten stond het alweer gelijk. Had Schreuders niet gescoord dan was de gelijkmaker later nog gevallen. Dit team had zich domweg niet naar huis laten sturen met een nederlaag.
Niet koploper Willem II is de beste ploeg uit de KKD. Dat is de ‘Trots van het Noorden’. Tijdens het begin van het seizoen zijn er veel punten laten liggen. Groningen had zich toen eigenlijk al uit de race voor promotie gespeeld. De inhaalrace is indrukwekkend en met deze groep kan FC Groningen in de Eredivisie meedraaien zonder in degradatieproblemen te komen. Mocht rechtstreekse promotie toch niet lukken, dan ligt de oorzaak daarvan bij de eerste seizoenshelft. Het elftal heeft een enorme groei doorgemaakt. Zowel op individueel gebied als in teamverband. Met als gevolg ook het kapitaal op het veld. Of dat tot directe promotie zal leiden zullen de komende weken uitmaken. Om heel veel redenen is dat te hopen.
Voor de club is de Eredivisie de enige plek waar het hoort. Hoe het ook afloopt, het is aan de Groningse leiding om te zorgen dat de ontwikkeling van dit team niet voor niets is geweest. Lukkien hecht zeer veel waarde aan een linksbenige centrale verdediger in het centrum. Blokzijl is rechts. Hij heeft zelfs zijn trainer, die best vasthoudend in zijn overtuigingen is, van zijn geloof laten afstappen. De grote winst van dit seizoen is die ontwikkeling. Het kleine stapje van Blokzijl. De belichaming van een veelomvattende reuzenstap die, wat er verder ook gebeurt, nooit verloren mag gaan.
