Swingende ouderen dankzij Gekleurd Grijs
ZUIDLAREN - Een groep van ongeveer 15 vrouwen staat in een kring, klaar om te beginnen met een dansles. De zaal bevindt zich boven Grand Café Zuidlaren. De gratis proefles is speciaal voor mensen van 60 jaar en ouder. Het wordt georganiseerd door Danskwartier, in het kader van Gekleurd Grijs. Dat is een jaarlijks terugkerend evenement waarbij er allerlei culturele activiteiten worden georganiseerd voor ouderen.
De les wordt begeleid door Miranda van Toor. De dames beginnen met een warming-up. Miranda doet het voor, daarna volgt de rest. “Volg mij,” zegt Van Toor. “Het hoeft niet niet precies, het moet goed voelen in je lijf.” Voor elke deelnemer is er een stoel beschikbaar, om zittend de oefeningen mee te doen. Van de kwieke groep 60-plussers heeft niemand deze keer het hulpmiddel nodig. De dansdocent laat de verschillende oefeningen van de warming-up zien, een voor een worden de ledematen losgeschud. De eerste ronde wordt gedaan zonder muziek. Daarna zet Van Toor een nummer op, ‘Sitting on the dock of the bay’ van Otis Redding vult de ruimte. Nadat het nummer is afgelopen en iedereen goed is opgewarmd is het tijd voor de volgende oefening. Dat de warming-up zijn werk doet is gelijk te zien, de eerste vesten en truien worden aan de kant gelegd.
Na afloop legt Miranda van Toor uit dat dit het tweede jaar is dat ze tijdens Gekleurd Grijs open lessen organiseren voor 60-plussers. “Uit de vorige keer is een vaste groep ontstaan van 6 tot 8 vrouwen. Die dansen hier sindsdien samen. We kunnen wel een nieuwe influx van leden gebruiken, vandaar dat we het opnieuw organiseren.” De dansdocent is duidelijk enthousiast over haar werk. “Het is heel leuk om te doen. Mensen van deze leeftijd willen alleen nog maar plezier maken, die hoeven het niet per se allemaal goed te doen. Het is voor mij wel meer uitdagend dan wanneer ik jongere mensen les geef. Ik moet nu om veel meer mensen denken en controleren of alles gedurende de les goed gaan.” Opvallend is wel de opbouw van de mensen die naar de les zijn gekomen. Er zijn namelijk geen mannen komen opdagen. “De heren laten het inderdaad afweten,” vertelt Van Toor lachend. “Ze zijn wel van harte welkom.”
Na de warming-up is het tijd voor een meer uitdagende oefening. In groepjes van 4 lopen de danseressen van de ene kant van de zaal naar de andere, zorgvuldig stappen de dames in de maat van de muziek. Wie extra uitdaging zoekt, laat de armen sierlijk meebewegen. Deze oefening wordt gevolgd door weer een serie nieuwe bewegingen, de zaal is gevuld met mensen die kriskras door elkaar lopen. Botsingen zijn er niet, maar het scheelt af en toe weinig. Over de muziek klinkt af en toe “Oh sorry, ik zag je niet.”
Dan is het tijd om samen te dansen, iets waar Van Toor een slimme truc voor heeft. Ze laat de vrouwen 3 dansmoves zien: schudden met je been, twisten of kort bevriezen. Vervolgens loopt iedereen door de zaal, wanneer 2 vrouwen elkaar tegenkomen moet gelijk 1 van de moves worden ingezet. Zo ontstaan korte duetten, waarna de dansers een nieuwe partner zoeken. Dit veroorzaakt gelijk een gezellige chaos, blosjes verschijnen op de wangen en hier en daar springen knotjes los.
Na een uur zit de les erop, de danslerares neemt de dames mee in een cooling-down. Sommige vrouwen kletsen wat na, Baukje Sjoerdstra wacht geduldig tot Van Toor beschikbaar is. Ze was vandaag voor het eerst te gast en wil bespreken hoe ze lid kan worden van de dansschool. “Het is super,” zegt ze enthousiast. “Het is een geweldige combinatie van dans, choreografie en muziek. Het is op onze leeftijd heel belangrijk om de coördinatie te blijven trainen. Dat gaat niet meer vanzelf.” Ineke Fial maakt sinds september al deel uit van de dansgroep. “Het is niet alleen een goede manier om lichamelijk fit te blijven, het is draagt ook bij aan je mentale gezondheid doordat je de choreografie in je hoofd moet houden.”
