Brandweerkazerne tijdelijk in de schuur bij boer Gosse in Vries

VRIES - In oktober 2022 startte de bouw van de nieuwe brandweerkazerne van de post Vries. Omdat de nieuwe kazerne exact op dezelfde plaats werd gebouwd als waar de oude kazerne stond, moest de kazerne met de drie brandweerwagens tijdelijk ergens onderdak vinden. “Uit gekkigheid zei ik: ‘dat kan wel bij mij in de boerenschuur’. En voor ik het wist stonden de wagens er ook”, vertelt Gosse Boersma lachend.

Brandweervrijwilliger Gosse Boersma heeft een maatschap, samen met zijn zoon Tom. Het boerenbedrijf ligt op slechts 100 meter van de brandweerkazerne, midden in Vries aan de Brink. De landerijen van Gosse en Tom liggen net buiten het dorp. “Zelf zit ik al sinds 2007 bij post Vries. Ik kende iedereen van de post en ze vroegen steeds of ik geen vrijwilliger wilde worden. Ook omdat ik overdag beschikbaar ben. Toen ze mij voor de zoveelste keer vroegen heb ik ‘ja’ gezegd. Tom zit middenin zijn brandweeropleiding en moet nog bijna een jaar, daarna zijn we brandweercollega’s.”

Met de nieuwbouw van de kazerne in aantocht kwam automatisch de vraag: waar stallen we zolang de drie wagens? De bescheiden Gosse weet nog goed hoe dat precies ging. “We konden geen ruimte vinden voor het stallen van de wagens. Zelf heb ik een grote boerenschuur en deze staat vlakbij de kazerne. Uit gekkigheid zei ik dat de wagens wel bij mij konden staan. Al snel kwam de postchef naar mij toe: of dat echt een mogelijkheid is. Toen werd het wel heel serieus. Samen met mijn zoon dacht ik ‘waarom niet’. Maar er moest nog wel wat gebeuren.“

De auto’s stallen is één. Maar een tijdelijke brandweerpost heeft veel meer om het lijf. “Allereerst moest ik regelen dat een aantal van mijn machines bij collega-boeren in de stalling konden. En omdat ik een kapschuur heb, is deze aan de voorkant niet afgesloten. Dus moesten er roldeuren in gezet worden. Achter de auto’s in de schuur wilden ze eerst een partytent neerzetten als kantine. Toen zei ik direct: we kunnen beter de oude garage naast de schuur ombouwen tot kantine. Zo gezegd, zo gedaan. Op een oefenavond hebben we de kanteldeur van de garage vervangen door een muur, we hebben een laminaatvloer gelegd, een plafond opgehangen en de keuken uit de oude kazerne geplaatst.”

Maar het geregel was nog niet klaar. Gosse: “Uiteraard moesten we mijn buren ook informeren dat zij opeens een tijdelijke brandweerkazerne naast de deur hebben. Dat heeft de Veiligheidsregio Drenthe gedaan. Aan de zijkant van de schuur hadden we de brandweerpakken neergehangen en daar was ruimte voor het omkleden. Voor het douchen konden we gebruik maken van de douches van een nabijgelegen sportclub. Toen er opeens een mobiele toiletcabine het terrein kwam oprijden heb ik deze direct weggestuurd. In mijn andere schuur heb ik een prima vast toilet waar we gebruik van konden maken.”

In eerste instantie was het de bedoeling dat de wagens een jaar in de schuur zouden staan. Maar dat liep anders. “Op een gegeven moment, toen dat jaar voorbij was, belde de postchef. Ik wist direct waarvoor hij belde. De levering van een aantal materialen voor de nieuwe kazerne liep vertraging op. Of de auto’s een half jaartje langer konden blijven staan? Tsja, tuurlijk kon dat. Mijn machines konden gelukkig ook langer bij de collega-boeren blijven staan. Het hield ook in dat we nog een winter door moesten. Ik had in de schuur al eerder heaters opgehangen die ik bijna iedere dag aanzette, omdat daar ook de pakken hangen en de waterwagen geen ijswagen moet worden. In de geïmproviseerde kantine hadden we een kacheltje staan, maar op koude dagen was het wel behelpen moet ik zeggen.”


Vorige week zijn de drie wagens weer gestald in de nieuwe kazerne. Hoe beviel de tijdelijke kazerne op het eigen terrein? “Al met al ging het heel goed. Tuurlijk moest je er continue rekening mee houden dat je niet even een landbouwmachine voor de schuur zette, want een uitruk kan natuurlijk ieder moment nodig zijn. Ook het parkeren van de auto’s van de vrijwilligers was af en toe best even gedoe vanwege de ruimte. Wat nog wel uniek was: één wagen stond andersom in de schuur. Dit omdat we anders moesten steken als we er uit gingen. Door de wagen met de neus in de schuur te zetten, konden wij achteruit rijden en met de kont naar de boerderij sturen. Dan stonden we meteen goed om weg te rijden.”

Mark Gritter, één van de twee postchefs in Vries, is vol lof over zoveel betrokkenheid. “Ik heb Gosse heel erg bedankt, niet alleen namens brandweer Vries, maar ook namens de Veiligheidsregio en namens de gemeente. We hebben in de 1,5 jaar dat we bij Gosse bivakkeerden bijna honderd uitrukken gehad en natuurlijk iedere donderdagavond een oefenavond. Dat is nogal een belasting voor Gosse en zijn gezin. We voelden ons thuis en ik weet zeker dat we het zelfs gaan missen. We zijn Gosse heel erg dankbaar.”